Een half jaar StinsKracht
Sinds de start van het buurtloket van StinsKracht en het Sociaal wijkteam bij Studio Jobpoint op burendag 2015 zijn we een half jaar verder. Een half jaar met een flinke aanwas van hulpbieders voor StinsKracht en een groeiend aantal matches van hulpvraag en – aanbod. Hoog tijd om eens te praten met twee vrijwilligers van het eerste uur: Henk en Willemien Adams. Wat is hun drijfveer geweest om hulpbieder te worden, wat zijn hun ervaringen en wat zijn de kansen voor StinsKracht?
Direct aan de slag
Henk en Willemien Adams hebben zich op burendag 2015 (26 september/red) aangemeld als vrijwilliger of hulpbieder voor StinsKracht. Dat hun hulp op prijs gesteld werd, bleek wel uit het feit dat Henk de week erna direct aan de slag kon. Hij werd gebeld of hij wilde helpen met de computer van een buurtgenoot. Henk: 'Toen ik bij deze buurtgenoot kwam, had hij eigenlijk ook hulp nodig met zijn tablet en zijn telefoon. Ik heb alles goed aangesloten, opgeschoond en geïnstalleerd. In plaats van één middag ben ik er drie middagen geweest, maar wat was deze buurtgenoot blij met mijn hulp.' Kort daarna hebben Henk en Willemien geholpen met een verhuizing. Ook hebben ze wat aan de nieuwe tuin gedaan, er wat planten in gezet, zodat alles direct ingericht en aangekleed was. Daarna werd het wat rustiger aan het hulpfront.
(Henk en Willemien wilden liever niet op de foto en dat respecteren we uiteraard; in plaats daarvan een mooie symbolische foto van de bloeiende tulpen aan het Petuniaplein, waarvan de bollen geplant zijn bij de lancering van StinsKracht, tijdens burendag 2015)
Structurelere hulp
Willemien: 'Vanaf november vorig jaar help ik iemand wekelijks met Nederlandse les. Ik heb een onderwijsachtergrond, dus voor mij was het een logisch verzoek waar ik graag aan meewerk. Ik ben eerst wezen kennismaken en het klikte met deze buurtgenoot. Voor een langere klus is dat wel belangrijk. Ik geef nu een-op-een les in Nederlands. We zijn vooral bezig met schrijven. Dat wil onze buurtgenoot graag. Ik maak de lessen helemaal op maat. En ik probeer het zo functioneel mogelijk te doen. Zo bleek bijvoorbeeld dat onze hulpvrager een paar afspraken was vergeten. Nu oefenen we met gebruik van een agenda. Ik laat daarin alle afspraken opschrijven. Zo snijdt het mes aan twee kanten. Je hebt meteen een oefening en alle afspraken staan gestructureerd bij elkaar.'
Iets doen voor je medemens
Over hun drijfveer om zich aan te melden als hulpbieder bij StinsKracht zijn Henk en Willemien kort en krachtig: 'Onze insteek is dat je wat doet voor je medemens als je dat kunt. Het zat al wat langer in de planning om iets te doen.' Henk geeft aan: 'Ik ben vorig jaar gedeeltelijk gestopt met werken en ik wilde graag actief blijven. Op dit moment werk ik bij een oud-collega nog gemiddeld 10 tot 16 uur per week. Ik kan wel mijn eigen tijd indelen, dat is fijn. Maar ik heb genoeg tijd over om ook in de wijk wat te betekenen.'
Korte lijnen en privacy
Het idee van StinsKracht sprak Henk en Willemien aan. Vooral de gedachte dat er korte lijnen zijn. Je hebt in feite maar drie schakels: de hulpvrager, de buurtbemiddelaar en de hulpbieder. Henk: 'Eigenlijk hoeven maar drie mensen van de hulp op de hoogte te zijn. En dat je daadwerkelijk fysiek naar het buurtloket toe kunt, vind ik heel wezenlijk. Het is op deze manier persoonlijk en dat spreekt aan. En - misschien nog belangrijker - de privacy blijft gewaarborgd zo.' Henk en Willemien hopen dat dit privacy-aspect mensen over de drempel helpt om hulp te vragen. Want de hulpvraag wordt juist niet breed uitgemeten. En hoe fijn is het dan dat je ervan op aan kunt dat je snel en met veel enthousiasme geholpen wordt door iemand uit je wijk. Als je binnen je eigen kring niet weet hoe je geholpen kunt worden, kun je een beroep doen op StinsKracht. Henk: 'Er zijn best veel vrijwilligers die willen helpen, en nog niet iedereen is ingezet. Als mensen hun hulpvraag ook durven neer te leggen bij StinsKracht, kunnen we er samen de schouders onder zetten, kleinschalig én met privacy gewaarborgd!'